Hoe ziet jouw werkdag eruit?
Hoe mijn werkdag eruit ziet wisselt: de meeste dagen in het jaar werk ik vanuit Nederland, maar zo’n 6-10 weken per jaar verblijf ik in Afrika of Azië.
Wat ik doe is organisaties in Afrika en Azië helpen seksuele en reproductieve gezondheid van jongeren op de kaart te zetten. Dat wil zoveel zeggen als: zorgen dat jongeren goede seksuele voorlichting krijgen, dat hun omgeving dat ondersteunt én dat ze toegang hebben tot anticonceptie, het condoom, abortus en andere zorg.
Mijn werk gaat dus over seksualiteit, mensenrechten, educatie, samenwerken om onderwijssystemen te vernieuwen en taboes doorbreken. Daarvoor train ik groepen professionals, en begeleid ik projecten die bijvoorbeeld gaan over ontwikkelen van mobiele apps of invoeren van een lesprogramma.
In Nederland werk ik vanuit ons kantoor: via mail en skype heb ik contact met onze partnerorganisaties. Veel vanachter de computer dus, en we hebben ook regelmatig overleg met collega’s, of met andere organisaties die met ons samenwerken.
Als ik aan het reizen ben, dan heb ik hele volle werkweken: ik train meestal 4-5 dagen, en combineer dat met bezoekjes aan organisaties. ’s Avonds werk je dan ook vaak je trainingsprogramma bij, zodat het nog beter aansluit bij wat er die dag gebeurd is en wat de groep nodig heeft. ’s Avonds eet je samen met de lokale partners. Mijn werkdagen zijn dan meestal 12-14 uur, en ik maak dan lange weken. Dat geeft ook een soort ‘rush’. Wel belangrijk om na zo’n week goed bij te komen.
Wat is er zo leuk aan je werk?
Ik vind het thema ‘seksualiteit’ ongelofelijk boeiend. Ik werk daar nu al 13 jaar in, en ik ga er heel erg van ‘aan’. Het gaat over lichaam, gevoel en denken, over jezelf en de ander, het is juicy maar kan ook enorm onderdrukt zijn. Iedereen heeft er wat mee, het is heel persoonlijk.
Ik vind het daarnaast heel bijzonder om met het thema seksualiteit te werken binnen ontwikkelingswerk. De reizen die ik maak, de mensen die ik ontmoet, alle variaties én overeenkomsten die ik zie.
Ik houd van de vrijheid die ik voel als ik Schiphol binnenstap, en een nieuwe reis ga maken. De wereld ontdekken, maar ook mezelf.
Welke eigenschappen en kwaliteiten heb je nodig voor dit werk?
Behalve kennis en kunde op het gebied van seksuele gezondheid en educatie:
- Vaardigheden als trainer: ontspannen en overtuigend voor een groep staan, hen meenemen in je verhaal, goed kunnen luisteren en inspelen op situaties.
- Graag interactief werken: je bent niet alleen docent, maar laat hen allerlei dingen ervaren.
- Improviseren: je weet nooit waar je terecht komt, of de beamer werkt, hoe de trainingslokalen eruit zien, hoe schoon je bed is. Daar moet je tegen kunnen.
- Je eigen aannames kunnen loslaten en echt durven te luisteren.
- Organisatietalent/projectmanagement: je werkt heel zelfstandig en moet goed je eigen projecten en workshops kunnen organiseren.
- Flexibel zijn.
- Planmatig denken en doen.
- Afbakenen en relativeren: op tijd stoppen dus ook, je kan niet de hele wereld redden.
- Samenwerken
- Doorzettingsvermogen en lange adem.
Wanneer moet je dit werk niet gaan doen?
- Als je alles onder controle wilt hebben.
- Als je graag direct met je doelgroep werkt: meeste tijd werk je vanachter de computer, en als je traint, train je professionals en niet de jongeren. Dat kan ook voelen als ‘afstand’.
- Als je snel knopen wilt doorhakken, snel impact wilt zien en ongeduldig bent: voor ontwikkelingswerk heb je een lange adem nodig. Je kunt op kleine schaal wel verschil maken, maar grotere veranderingen kosten meer tijd.
- Als je preuts bent en seksualiteit een te intiem thema vindt.
Wist je meteen wat je wilde studeren?
Nee, ik dacht eerst aan iets met communicatie. Dat was wel erg algemeen, mijn decaan wees me toen op ‘psychologie’, mensen communiceren, dus dat thema komt in die studie terug. Opgelost :-).
Waarom koos je voor deze studie?
Ik was en ben enorm nieuwsgierig naar mensen en waarom mensen doen wat ze doen, psychologie gaat daarover. Toen ik had gekozen voelde ik in mijn lijf: dat klopt. Ik werd er blij en rustig van.
Sluit je studie aan op je werk?
Tijdens mijn studie psychologie heb ik ervoor gekozen de minor ‘interculturele sociale psychologie’ te volgen bij sociale wetenschappen. Mijn studie sluit aan, maar ik ontdekte al snel dat de precieze studie niet zo van belang is. Het gaat er vooral om dat je academisch geschoold bent, wat betekent dat je analytisch bent, goed kan schrijven en kristisch kan denken, verbanden kan zien, nieuwsgierig bent en kan samenwerken. Ik voel me dus meer ‘gedragswetenschapper’ dan ‘psychologe’.
De specifieke vakkennis kun je altijd nog bijleren. Dat heb ik ook gedaan: ik heb tijdens mijn baan veel bijgeleerd over seksuologie, gezondheidsbevordering en ontwikkelingssamenwerking.
Daarnaast heb ik veel gedaan aan persoonlijke ontwikkeling, omdat ik zelf het ‘instrument’ ben in mijn werk. Ik wilde mezelf beter kennen en zien waar ik van ‘aan’ ga, en wanneer ik afhaak, waar ik moeite mee heb in samenwerking en wanneer ik het beste tot mijn recht kom.
Vaardigheden en je eigen kwaliteiten zijn misschien dus wel belangrijker dan kennis als je een baan zoekt. En een studie zie ik vooral als een manier om jezelf te ontwikkelen, om dingen uit te proberen en te oefenen.
Gouden tip voor studenten
Kies een studie waarbij je veel energie voelt om het helemaal met jezelf aan te gaan: om je kwaliteiten te ontwikkelen, je vaardigheden, te leren samenwerken, plezier te maken. Om te leren om een periode van je leven je aandacht en energie ergens aan te geven en daarvan te groeien.